♥من امشب تا خدا مشتاق مشتاقم

من امشب در قفس چون لیلی مجنون♥

♥من امشب تا شقایق تاب نتوانم

مرا امشب سكوتی وهم انگیز است♥

♥مرا امشب ترانه با غزل خفته است

مرا امشب چراغ شهر خاموش است♥

♥مرا امشب تنی خسته دل و جان است

تو امشب تا سحر در خواب مهتابی♥

♥تو امشب تا خدا پروانه میخوانی

تو امشب در تكاپو سنگ میكوبی♥

♥تو امشب تا شقایق خواب بشماری

تو را امشب ترنم بر لبت بنشست♥

♥تو را امشب ترانه پر صدا خواندست

تو را امشب چراغ و شهر نشناسی♥

♥تو را امشب رفیق عشق دیگر هست

رویش گلهای وحشی.دشت آلاله های کوهپایه ها نشان از تازه شدن طبیعت است بر روی شقایق های بی قرار.

کاش شبنم روی غنچه های کوهپایه بودم تابا نسیمی برصورت چون ماهت نوازش میکردم تاعشقم را که نشاْت

گرفتهاز عشق مجنون به لیلی می باشد در روز تولدت که تولدتمام خوبیها و زیبایهای جهان هستی است تقدیم به

روح چون نیلوفرت نمایم.

من به تو عشق می ورزم و در ترنم کلام تو محبت را جستجو می کنم زلفت را با زلف خود گره میزنم و خاک

زیر پایت را سرمه و تو نیای چشمانم می کنم.

باز هم قلبم به مهمانی چشمان زیبای ته آمد تا هک کند:

اصالت:عشق

نامت:وفا

سیره ات:زیبایی

وکلامت:آرامش دلها

وحرف آخر:از جنس نیلوفر وخلاصه تمام خوبیها

برگهای دفتر عشق را مرور میکنم به یاد آن روزها دوباره مشق شبم را که نجوای عاشقی است و مرغ دلم

درهوای خاطرات پروبال گشوده است.شب را به یاد خاطراتت به صبح می رسانم.شب با همه تاریکیش در

مقابل عشق و روح زیبای تو زانوی مزلت بر خاک می زند و من از همان راه با یک نظاره گر چهره نورانیت

می شوم.من عشقم را یافته ام و به تماشای آن دل خوش می کنم.کاش فرصتی دست می داد تا باز راه رفته ام را

زیر گام های حسرت زده ام بپیمایم.